Nietzsche en Krishnamurti zijn mijn favoriete filosofen, omdat zij menselijke illusies ontmaskeren. Zij streven naar waarheid, hoe moeilijk dit ook is. Het zijn beide uitzonderlijke denkers die nieuwe wegen openen. Krishnamurti heeft heel zijn leven opgeroepen afscheid te nemen van tradities zoals religies, nationaliteiten en ideologieën. We kunnen namelijk niets ontdekken zolang we vastzitten in gewoontes. Twee quotes: de eerste van Krishnamurti, de tweede van Nietzsche.
“Vooroordelen uit het verleden verhinderen waarneming. Intelligentie gaat samen met aarzeling, waarneming en de helderheid van rationeel en onpersoonlijk denken.”
“De vrije geest die de opdracht der cultuur verstaat, mag aan geen persoon, geen vaderland, geen sentiment gebonden zijn!”
Onze hersenen zijn volgens Krishnamurti nabootsend en gehoorzamend geworden. Wij volgen elkaar al milennia. De financiële crisis is misschien wel het toppunt van volgzaamheid. Iedereen maakte verkeerde inschattingen en werkte met verkeerde aannamens. En nog steeds zoeken velen oplossingen binnen de economische dogma’s. Het verleden heeft ons gevangen. Nietzsche achtte enkel de dieren in staat echt geluk te kennen. Dieren zijn namelijk onhistorisch. Een koe herinnert zich zijn verleden niet en kan daarom volledig opgaan in het heden. Mensen zijn historisch. De mensheid draagt volgens Nietzsche een steeds groter wordend verleden met zich mee, dat hem neerdrukt of zijwaarts doet hellen en zijn gang bemoeilijkt als een onzichtbare en duistere last. Krishnamurti roept ons op ons te verlossen van deze last:
“Het keerpunt, de doorslaggevende beslissing, de uitdaging, ligt niet in handen van politiek, religie, of de wereld van de wetenschap, maar in het bewustzijn van mensen.”
Check het filmpje voor meer.
Martijn Jeroen van der Linden 