Geld bepaalt ons wereldbeeld

Vraag iemand waarom hij of zij iets niet doet en na een paar keer ‘waarom?’ is het antwoord nagenoeg altijd ‘geld’. Geld is in onze hedendaagse samenleving vaker een hindernis dan een middel om onze doelen te bereiken. Geld maakt ons eerder onvrij dan vrij. Dit komt, omdat schaarste is ingebouwd in het huidige geldsysteem. Wat zijn de kenmerken van ons huidige geldsysteem?

1) Geld hoort bij een natie (of groep van naties).

2) Al het geld is fiat geld.

3) Geld = Schuld en wordt door private banken gecreëerd.

4) Op nagenoeg alle schuld wordt rente geheven.

Rente zorgt voor een constante druk op de maatschappij om te groeien. Zonder groei kan niet iedereen voldoen aan zijn renteverplichtingen en neemt het aantal faillissementen en wanbetalers toe.

Daarnaast zien wij onszelf door geld als afgescheiden eenheden, terwijl alles – werkelijk alles – met elkaar verbonden is. Financiële onafhankelijkheid is een bedrieglijke vorm van onafhankelijkheid; zij negeert de afhankelijkheid van mensen onderling en de menselijke afhankelijkheid van de natuur. Desmond Tutu gebruikt de Zuid-Afrikaanse uitdrukking Ubuntu om onderlinge verbondenheid te omschrijven:

“One of the sayings in our country is Ubuntu – the essence of being human. Ubuntu speaks particularly about the fact that you can’t exist as a human being in isolation. It speaks about our interconnectedness. You can’t be human all by yourself, and when you have this quality – Ubuntu – you are known for your generosity. We think of ourselves far too frequently as just individuals, separated from one another, whereas you are connected and what you do affects the whole World. When you do well, it spreads out; it is for the whole of humanity.”

Zonder aanpassing van ons geldsysteem zal ons wereldbeeld niet veranderen en zullen de crises niet weggaan. Gelukkig is het neoliberalisme bijna definitief failliet en staat het huidige geldsysteem op wankelen. Dit biedt mogelijkheden voor andere waardesystemen, systemen die ons bevrijden in plaats van vangen.

Charles Eisenstein vraagt zich in onderstaand filmpje terecht af: ‘When do we give up the game?’  Laten we daar allemaal eens over na denken, alleen en met elkaar. Het kan (en moet) anders!