Wilma Kieskamp stelde vorig weekend in Trouw de vraag ‘hoe haalbaar is een andere economie?’ Uit verschillende hoeken kreeg ik haar vraag doorgestuurd. Ik heb gereageerd met:
Beste Wilma,
ik heb je vraag omgedraaid. Ik heb mijzelf afgevraagd hoe realistisch en houdbaar het bestaande economisch systeem is. Mijn conclusie: onrealistisch en onhoudbaar. Het is bijvoorbeeld utopisch te denken dat wij tot in het oneindige over fossiele brandstoffen beschikken en dat er onbeperkte natuurlijke hulpbronnen op een beperkte aarde zijn. Het is simpelweg onmogelijk om voortdurend meer te consumeren. Die ‘andere’ economie komt dus hoe dan ook. Zij is niet alleen wenselijk, maar dus ook noodzakelijk en bovendien haalbaar. Op lange termijn is de enige kans om te overleven als mensheid een economie waarin het streven naar niet-verspillende luxe en comfort centraal staat. Kortom, de verdedigers van het huidige economisch systeem zijn wat mij betreft de dromers, de utopisten, de onrealistischen. Zij staan voor het onmogelijk. De mensen die streven naar een ‘andere’ economie, onderzoeken wat mogelijk is. Zij zijn de toekomst. Zij werken aan welvaart die tot in het oneindige mogelijk is. Laten wij dit allemaal gaan doen. Sluit je aan. Be part of it.
Vriendelijke groet,
Martijn Jeroen van der Linden. Vinkeveen, 10 december 2012
Een iets verkorte versie is afgelopen woensdag in Trouw geplaatst. Gelukkig zijn velen inmiddels voor een radicale verandering blijkt uit de reacties. Het kan en moet anders.
Martijn Jeroen van der Linden 