Vorige week liet Payment Service Provider Sisow weten het account van Stichting Ons Geld (waar ik bestuurslid ben) niet te activeren. Reden: Stichting Ons Geld stelt het huidige monetaire systeem ter discussie. Dit klopt. Wij stellen voor het monetair systeem te wijzigen. Wij willen geldcreatie onder publiek bestuur plaatsen door Full Reserve Banking te implementeren. Zo’n monetair systeem is in onze ogen democratischer, eerlijker, duurzamer en stabieler. Schijnbaar mag je dit niet voorstellen in Nederland. Anders geformuleerd, de belangen om geldcreatie in private handen te houden zijn groot, heel groot.
Toch ontkomen we er niet aan het geldsysteem te wijzigen. Er is namelijk steeds meer bewijs dat het huidige geldsysteem bijdraagt aan instabiliteit, onduurzaamheid en ongelijkheid. Gisteren heb ik groot aantal recent verschenen video’s over deze problematiek bekeken. Drie wil ik er hier onder de aandacht brengen. Ten eerste deze over het monetair systeem:
Ten tweede deze video over ongelijkheid in de UK:
Ten derde een interview met Joe Bongiovanni waarin hij uitgebreid uitlegt waarom monetaire hervorming prioriteit nummer 1 zou moeten zijn. Een aanrader.
Bongiovanni begint zijn betoog met “I’m a monetary reform activist“. Dit heeft mij aan het denken gezet. Ik heb mijzelf nooit als een activist gezien; ik zou mijzelf eerder een realist noemen. Iemand die ziet dat het bestaande monetair systeem altijd leidt tot excessen en begrijpt dat het op zoek gaan naar een beter alternatief vrijheid is. Vreemd genoeg laten velen, waaronder de mensen achter Sisow, zich leiden door intellectuele luiheid en lafheid. In plaats van te streven naar een beter systeem, beschermen ze bestaande belangen. Hierdoor versterken zij enkel de financieel-economische, sociaal-economische en ecologisch-economische crises. Misschien moeten we dus allemaal maar monetary reform activists worden?!?
Martijn Jeroen van der Linden 
Het is al langer dan dertig jaar dat er inequality bestaat op het gebied van rijkdom verdeling in het Verenigd Koninkrijk.
In al deze filosofieen wordt er vergeten dat de maatschappij bestaat uit mensen. Honderd jaar geleden al probeerden Marx en Lenin rijkdom te herverdelen, maar ze waren wel vergeten dat je dat niet kan opleggen aan de mensen, en dat misbruik onderdeel is van de human nature, vandaar dat er tirannie ontstond.
Hippies hebben ook al geprobeerd van een communauteit te creeeren in de VS in de jaren zestig. En dat is ook niet gelukt.
Israel heeft het ook geprobeerd.
Zolang de meeste mensen in de wereld nog steeds de meest essentiele basis behoeften onvervuld hebben zal er niks verbeteren. Velen van hen doen ruilhandel en hebben geen geld. En dat schijnt hen ook niet uit de armoede te helpen.
Misschien eens reizen naar de kaai in Lampedusa om een realistisch beeld te krijgen van wat er omgaat bij mensen die op de bodem van de put zitten?
Daar moet er begonnen worden.
Of in je eigen gemeente. In de soepkeuken. Daarmee zal je niet in het nieuws komen, maar je helpt wel een ander.
Beste Ann, dank voor je commentaar. Zowel bottom-up als top-down zijn er zinvolle activiteiten om anderen te helpen lijkt mij. Een overheid is bedoeld om bepaalde activiteiten gezamenlijk uit te voeren. We kunnen kiezen het geldsysteem te democratiseren en onder publiek bestuur te plaatsen. Daar ligt m.i. een kans. Dat wil echter niet zeggen dat elkaar helpen in het dagelijks leven niet dient te gebeuren! Groet, MJ