Martijn Jeroen van der Linden Filosofie, Kunst

Radicale verandering

DSC_0703

Ruim een week ben ik inmiddels in Berlijn. Om diverse redenen vind ik de hoofdstad van Duitsland prachtig, maar vooral omdat zij verandering ademt. Berlijn laat mij zien dat  verandering altijd plaatsvindt, dat verandering mogelijk is en dat radicale verandering soms onvermijdelijk is. Dit laatste is een belangrijke les. Sinds een jaar of vijf streef ik zelf op diverse fronten streef naar radicale verandering. De twee belangrijkste zijn monetaire hervorming en het verwijderen van landsgrenzen voor mensen.

Over geldcreatie heb ik inmiddels vele blogs en een langer stuk De kunst van geldscheppen geschreven. Geldcreatie dient niet langer het privilege te zijn van commerciële banken maar onder publiek bestuur geplaatst te worden. Velen denken dat dit gezien de macht van banken onmogelijk is. Zij vergeten echter dat verandering de modus van het leven is en dat zeker in tijden van voortdurende crisis radicale verandering noodzakelijk is.

Daarnaast probeer ik al jaren samen met mijn broertje Roel, onder de naam Ardvanderlinden, de discussie over de betekenis van landen, grenzen en identiteit aan te wakkeren. Volgens ons is het concept landen de grootste veroorzaker van ongelijkheid in de wereld. Hoe kan het zijn dat dieren, kapitaal en goederen vrijer zijn dan mensen? Afgelopen week hebben we twee keer, in Berlijn en in Szczecin, op straat 195 vlagportretten geschilderd. Voor ieder land een. Een tentoonstelling in de buitenlucht betrekt toevallige voorbijgangers bij het werk en levert vaak direct discussie op.

De afgelopen jaren hebben mij geleerd dat vele mensen inmiddels weten dat radicale verandering onvermijdelijk is. De sociale, ecologische en economische crises zijn niet op te lossen met business as usual. Bestaande concepten hebben geleid tot de crises en kunnen niet gebruikt worden om haar op te lossen. De grote vraag is wanneer (jonge) mensen de mogelijkheid krijgen of nemen om de radicale verandering die zij wensen door te voeren. Of dit gaat lukken is onbekend. Berlijn laat in ieder geval zien dat radicale verandering mogelijk is.

Flag-portraits Berlin

szczecin 6

Martijn Jeroen van der Linden Kunst

Handmade in Afghanistan

Deze slideshow vereist JavaScript.

‘Handmade in Afghanistan’ is the latest project by Ardvanderlinden (my brother and me). It’s a handmade Afghan carpet (190×295 cm); it’s partly Kelim, partly Persian carpet with the text ‘Ardvanderlinden made in Afghanistan’ (last words in Farsi).

We would like to thank Farshad Omidi-Karkani. Without his effort it wouldn’t have been possible to accomplish this project. More works to spread the message ‘ unity through identity’ coming soon.

Martijn Jeroen van der Linden Filosofie, Kunst

Het eind van landen

In 2008 schilderden mijn broertje Roel en ik in New York voor het eerst vlaggen om grenzen ter discussie te stellen. Sindsdien maken wij, onder de naam ardvanderlinden, geregeld kunst over identiteit en landen; wij vragen ons nog steeds af waarom er landen zijn,  waarom mensen grenzen trekken, waarom mensen de wereld splitsen. Sinds enige maanden verzamelen wij unity in zoveel mogelijk talen, zie bovenstaand filmpje. Bijdragen zijn nog steeds welkom (versturen naar info at ardvanderlinden.com).

Het concept land heeft in onze ogen een belangrijke cultuur-historische en geografische betekenis, maar wij kunnen anno 2012 toch niet anders dan concluderen dat de huidige landsgrenzen enkel eenheid en vrijheid verhinderen. Politiek en economisch zijn landen slechts machtsmiddelen. Wij leven momenteel allemaal in een wereld waar geld, goederen en dieren vrijer zijn dan mensen. Vossen, vogels en vissen mogen wel grenzen oversteken, mensen niet. Landen en grenzen zijn puur menselijke concepten die de eenheid van het leven ondermijnen en de grootste veroorzakers voor ongelijkheid, ongeluk en strijd zijn. De ongelijkheid per land is tientallen malen groter en erger dan de ongelijkheid van geslacht of geloof. Landen ontnemen ons vrijheid en bemoeilijken gelijke kansen. De boeddhist Dzongsar merkt in zijn boek Wanneer ben je een boeddhist? op:

“Naties jagen op grote schaal geluk en de beëindiging van lijden na, door om territorium, olie, ruimte, financiële markten en macht te vechten. Ze voeren preventieve oorlogen om verwacht lijden vóór te zijn.”

Het lijden uitbannen lukt echter niet. Staten falen. De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens is misschien wel het voorbeeld bij uitstek van het falen van staten en het gebrek aan daadkracht. Deze Verklaring is in 1948 aangenomen door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. 64 jaar later concluderen wij de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens weinig meer is dan een papieren belofte, een illusie. Het lijkt er sterk op dat landen niet meer van deze tijd zijn. Aristoteles zei ruim tweeduizend jaar geleden:

“De staatsvorm moet zich richten naar de behoefte van de wereldgemeenschap en de betreffende tijd.”

 Wij stellen dat het eind van landen nabij is. Een wereldgemeenschap met regionale economieën waar mensen vrij, duurzaam en rijk kunnen leven is mogelijk en ligt binnen handbereik. Landen en grenzen dienen overwonnen te worden om eenheid en vrijheid te bereiken.

Martijn Jeroen van der Linden Kunst

Ardvanderlinden

Sinds 2008 schilder ik samen met mijn broertje Roel van der Linden vlaggen van alle landen in alle landen met alle mensen. Het project ‘unity through identity’ is inmiddels 23 keer uitgevoerd in 15 landen. Grenzen, landen en identiteit ondervragen door middel van kunst blijft een goed concept om aan de beperktheid van de realiteit te ontsnappen. Of zoals Nietzsche zei: ‘We hebben de kunst om niet aan de waarheid te sterven”.

Doorgaan met het lezen van “Ardvanderlinden”