Met bovenstaande urinoir (1917) heeft Marcel Duchamp de kunst voor altijd veranderd. Tot Duchamp wilde kunst schoonheid in het leven van mensen brengen. Na Duchamp mag kunst alles zijn, zelfs lelijk. In 2004 is Fountain verkozen tot meest invloedrijkste kunstwerk van de 20e eeuw; volgens velen heeft Duchamp het centrum van de kunst verplaatst. In de documentaire Why Beauty Matters waarschuwt filosoof Roger Scruton voor de negatieve gevolgen van deze verplaatsing:
“We are losing beauty and therewith the meaning of life.”
Scruton stelt dat ‘the world of apetite’ schoonheid in het nauw drijft. Het onderscheid tussen slechte en goede smaak wordt nauwelijks nog bediscussieerd (persoonlijke verlangens zijn leidend), terwijl dit wel nodig om schoonheid te bereiken. Is kunst de slaaf van onze consumptiecultuur geworden? Kan alles kunst zijn?
Volgens Scruton dient kunst een licht van betekenis te schijnen op het dagelijkse leven. Of zoals Nietzsche zegt:
“We hebben de kunst om niet aan de waarheid te sterven.”
Kunst kan helpen schoonheid te beleven en de wereld anders te zien. Het kan een substituut voor religie zijn.