Off the grid

Ik werd gewezen op de documentaire “Off the grid”. Tevens ontmoet ik steeds meer mensen die off the grid willen. Dit zijn geen geitenwollensokken of activisten. Nee, integendeel. Het zijn vaak mensen die midden in de maatschappij staan. Ik ken een ex-werknemer van McKinsey, een medewerker van Alliander, een medewerker van ABN en een bouwvakker; allemaal zijn zij onder de veertig en hebben zij de wens compleet zelfvoorzienend te worden. Ofwel, niet langer afhankelijk te zijn van grote bedrijven en de overheid. Zij willen zelf voor hun energievoorziening, water en voedsel zorgen.

Hoe komt dit? Steeds meer mensen vertrouwen het huidige politieke en economische systeem niet meer. Is off the grid een oplossing? Ik twijfel. Het lijkt beter om als maatschappij problemen aan te pakken. Anderzijds vind ik de combinatie van uitwisseling van kennis via internet en regionale zelfvoorziening wel mooi. Mensen die off the grid zijn (of willen), worden prepper of survivor genoemd. Hun aantal stijgt explosief; volgens bovenstaande documentaire zijn er in de V.S. inmiddels 4 miljoen preppers (zie ook hun website) en nemen 750.000 gezinnen jaarlijks het besluit om off the grid te gaan. Er is ook een Nederlandse website.

De documentaire “Off the grid” is een aanrader, omdat het zaken laat zien die het nieuws niet halen. Zo wordt gesteld dat van de 50 Amerikaanse staten er 46 bijna failliet zijn, meer dan 49 miljoen Amerikanen leven beneden de armoedegrens en ruim dertien miljoen mensen zijn werkeloos. Ik vind het bizar om te zien dat enerzijds miljoenen huizen leeg staan en anderzijds miljoenen mensen in tenten leven. Bijna elke grote Amerikaanse stad heeft een of meerdere Tent Cities (zie filmpje onder). Lijken zij niet opvallend veel op sloppenwijken in derde wereld landen? Gunnen wij elkaar echt zo weinig?