Er is overvloed. Wij, Nederlanders, hebben eerder teveel dan te weinig spullen. Onze huizen puilen uit met boeken, CD’s, kleding, tassen, speelgoed, glazen, borden, bestek, meubels, e.d. Wij weten gewoon niet meer wat we met al deze zooi moeten. Afgelopen week heb ik twee vrienden geholpen met puin ruimen. Simpelweg een gedeelte van de huisraad is weggegooid, weggegeven en op marktplaats gezet. Daarnaast kreeg ik drie dagen geleden een email van mijn moeder met deze prachtige tekst:
“Ik heb me vandaag nuttig gemaakt door een deel van de zolder onder handen te nemen. Er liggen een heleboel spullen die al jaren niet aangeraakt zijn, hoogstens een keer verlegd! Wat ik o.a. vond is mijn tennistas: donkeroranje met zwart, in goede staat en een aantal oude tennisrackets (moeten wel opnieuw bespannen worden, denk ik). Mijn vraag: heb je zelf of weet je iemand die bovenstaande spullen kan gebruiken. Zoniet dan gaat de hele handel naar de Kringloopwinkel.”
Ondanks deze overvloed is het vanavond weer pakjesavond en zullen vele Nederlanders weer producten krijgen die zij niet gaan gebruiken. Ook ik ben vanavond de lul. Ik weet gewoon niet meer hoe ik moet kijken als ik een cadeau krijg. Ik wil niets meer hebben, ik heb alles al. Steeds vaker vraag ik mijzelf af wanneer wij stoppen met onbenullige tradities als Sinterklaas.
Het is volgens mij niet meer van deze tijd om elkaar producten te geven. De zin van het leven kan namelijk niet van producten komen. Bovendien weten wij inmiddels dat ons leven uiteindelijk niet draait om bezit, maar om het gebruik van een product, of dit nu een landgoed, een helikopter, een huis, een auto, een DVD of de inhoud van een boek is maakt niet uit.
In deze tijd van overvloed is het Sinterklaasfeest – en het kerstfeest evenzeer – dus toe aan een drastische herdefiniëring. En het kan makkelijk anders. Een jeugdvriend vertelde mij gisteren dat zijn familie elkaar enkel tweedehandsspullen geeft. Aardig idee. Of vertel elkaar verhalen, speel spelletjes, kook uitgebreid of praat met elkaar over de zin van het leven. De cultuur van hebben wordt vervangen door een cultuur van zijn. Het is al gaande. Laten wij dus zo spoedig mogelijk stoppen kinderen het verleden te leren. Sinterklaas is vergane glorie. Overvloed is bereikt.
Martijn Jeroen van der Linden 
Helemaal mee eens – ik ben maar overgegaan op het vragen van dinerbonnen e.d. als mensen dan écht zonodig iets willen geven. Laat het Sinterklaasfeest kinderen leren dat het veel waardevoller is om iets voor elkaar of met elkaar te doen als kado. Trakteer op een bezoekje aan de dierentuin ofzo. Kook een uitgebreide maaltijd of bak een taart voor een ander, of leer de ander iets nieuws. Maar dan moeten we misschien maar eens beginnen met het omdopen van zoiets als de ‘Pakjesboot’ – suggesties?
Toen ik net op kamers zat kreeg ik ineens afkeer van al de spullen in die kamer. Ook bezit, zoals een muntenverzameling. Op een avond wilde ik die aan een vriend (Mattieu Weggeman) geven en die weigerde. Hij heeft als herinnering een zilveren tientje aan die avond overgehouden. Mijn muziekinstallatie stopte ik als test in de kast. Het is een tijdje “goed gegaan”, maar ik heb het versloft en ben de scherpte kwijt geraakt. Maar een echte materialist ben ik gelukkig niet geworden!
Ik vind Sinterklaas-surpriseavond infantiel. Ik begrijp best dat je niet altijd te serieus moet zijn, maar met je kinderen-tegen de dertig verrassende rookbommetjes buiten afsteken omdat je soms een sigaar rookt (dit overkwam een vriend en hij vond het echt leuk), ik vind het een beetje plat.
Ik heb gewoon gevraagd mijn deel aan sos kinderdorpen te doneren en mij prullaria uit bestaande voorraad te geven (met dank aan suggestie van lootjes trekken.nl)
Zolang de creatieve traditie van mijn familie in stand blijft,- surprices maken, lange, keiharde kritiek leverende gedichten schrijven, en een kado verzinnen (we doen niet aan verlanglijstjes) voor onder de tien euro- blijf ik In de Sint geloven 🙂
Ik lees deze blog nu pas en vind het een mooie oproep! Zou hem alleen iets willen aanpassen: laten we de cultuur van cadeaus geven overboord gooien en een nieuwe invulling geven aan tradities als Sinterklaas, die gegijzeld zijn door organisaties met winstbejag.