Architect en stedenbouwkundige Douglas Farr pleit voor een nieuwe American Dream. Hij stelt:
“The future is sustainability”
en
“Sustainability is local.”
De American Dream is de afgelopen decennia steeds meer een nachtmerrie geworden: het is onmogelijk voor ieder gezin om een groot huis en twee auto’s te hebben, jaarlijks tienduizenden kilometers te rijden en onbeperkt vlees te eten. De idealen van vrijheid en gelijkheid staan uiteraard niet ter discussie, het resultaat echter wel. Steeds meer, steeds groter is niet langer mogelijk. Amerikanen behoren tot de grootste overconsumeerders op de aarde en zullen – net als Europeanen – moeten kiezen voor een andere richting.
In de V.S. stonden in 2009 ongeveer 100.000.000, hiervan waren er 3.000 groen. In een halve generatie werden er slechts 3.000 groene gebouwen neergezet! Dit schiet niet op. Het moet anders. Farr stelt dat er grotere doelen gezet moeten worden. Terecht merkt hij op dat gemeentes zich momenteel doorgaans bezighouden op het niveau van spaarlampen en groene energie, terwijl het nodig is om naar huizen, huizenblokken en zelfs hele wijken te kijken. Binnen grotere systemen zijn grote voordelen te behalen. Integraal design en systeemintegratie zijn de toekomst. Muren, zonnepanelen, daken, wegen en vijvers kunnen meerdere functies vervullen.
Er moeten twee zaken veranderen voor duurzaamheid: technologie en gedrag. Volgens Farr komt 63% van de verandering door technologische vooruitgang en 37% door gedragsverandering. Hij benadrukt dat architecten, planners, beleidsmakers voor beiden verantwoordelijk zijn. Er is dus een verandering in ons gedrag, in onze cultuur, nodig. Dit kan. It is up to us. De Hopi Indianen zeggen:
“We are the ones we have been waiting for.”
Martijn Jeroen van der Linden 